Во Словенечкиот народен театар Марибор премиерно беше изведена познатата комедија на Молиер „Тартиф“, во режија на Диего де Бреа. Главните улоги ги толкуваат Матеја Пучко, Кристијан Останек, Ана Урбанц, Жан Копривник, Јулија Клавжар, Горазд Жилавец, Блаж Доленц, Владимир Влашкалиќ, Минца Лоренци, Матевж Бибер и Нејц Ропрет.
Со текот на годините (и низ вековите), името Тартиф стана универзален архетипски израз на дволичност, лицемерие и сакрилегија, што постои во специфични форми во сите средини и времиња. Терминот се национализира и стана општ симбол за лицемерие, особено црковно.Преведувач е Примож Витез, сценографијата, дизајнот на светло и музичкиот избор се на Диего де Бреа, а костимограф е еден од најдобрите македонски, битолчанецот Благој Мицевски.
Помина и премиерата во театарот во Марибор. Помина ли според очекувањата и какво е чувството после истата?
Б.М.- Да, ова ми е првата премиера што се реализира годинава и посебно ми е драго дека тоа е во Марибор, театар кој со своите претстави ме инспирираше уште како студент. Чувството е прекрасно затоа што ете за прв пат работам во овај театар и што се испадна според планот на едно многу високо професионално и естетско ниво.
Каков беше предизвикот за создавање на костимографијата за оваа претстава?
Б.М.-„Тартиф“ е текст кој секогаш е театарски предизвик и за режисер и за костимограф исто така. Во согласност на специфичната естетика на Диего која ја создаваме еве повеќе од 10 години и овојпат костимите се со висок квалитет на изработка современи, воглавно црно – бели и по некој црвен костим. Истите покрај што го карактеризираат секој лик посебно, претставуваат и една богата аристократска фамилија.
Екипа добро позната, Диего де Бреа и Благој Мицевски повторно соработуваат. Де Бреа е еден од најуспешните словенечки режисери од средната генерација со препознатлива сценска естетика; неговите правци се одликуваат со аналитичка длабочина и совршена уметничка и сценска слика; тој владее со исклучително широк спектар на жанрови: од драма, куклена игра, оперски театар до други (гранични) театарски форми. Го запрашавме Мицевски како се одвиваше овојпат соработката?
Б.М.-Подготовките започнаа уште минатата година, а со Диего се разбираме и интуитивно и анализираме како со минимални интервенции да постигнеме максимален ефект со цел костимот да не го оптеретува актерот, а комбинациите да се реално возможни и во реалниот живот. Се се изработи во работилниците во Марибор за кои имам само пофални зборови дури би рекол дека се едни од најдобрите во кои сум работел. Уметничката и финансиската поддршка за реализирање на овој проект беа исто така на високо ниво.
Мицевски знаеме дека е неуморен, кои се плановите за оваа година?
Б.М.- Планови за годинава има многу. Во моментов сум во Упсала Театар во Шведска на костимски проби за претставата „Балкан Бордело“ што ќе се случи во средината на април. Исто така ке реализирам една изложба во Центарот за култура во Битола наречена „Кимоно инспирации“, при крајот на месец март и ќе започнам со подготовки на претставата „Госпоѓа Министерка“ со екипата на Охридскиот Театар на мое големо задоволство….итн… Потоа е период посветен на Шекспир, работа на претставата „Бура“ со Прилепскиот театар и „Крал Лир“, претстава со интернационална екипа на едно многу специфично место во околината на Битола, но да оставиме нешто и за идно интервју.
За крај Неда сакам да изразам огромна благодарност за твојата посветеност во информирањето и пратењето на македонските уметници и култура воопшто.
Мицевски има препознатлив визуелен печат, чија матична куќа е Битолскиот народен театар, а чии уметнички костимографски решенија, повеќе од 30 години се дел од големи театарски претстави, опери, балет, танцов театар, претстави на врвни режисерски имиња во Европа и пошироко. Од сцените во Љубљана, Белград, Сараево, Нови Сад, Братислава и многу други, до нашите македонски сцени, секогаш финалниот резултат е нешто што не се заборава, костими кои им даваат на претставите своевидна препознатливост. Мицевски е роден 1968 та во Битола. Од 1993 до денес е постојан член на ансамблот на НУ.Народен театар Битола. 6 години беше уметнички директор на Битолскиот театар, период во кој театарот забележува голем меѓународен подем. Тој е и идеен творец на „Битола Шекспир фестивалот“, за кој беше селектор во првите 5 изданија, период во кој фестивалот стана член на Европската асоцијација на Шекспир фестивали. Има режирано над 15 претстави, кои гостувале на фестивали во земјава и странство и биле наградувани. Беше костимограф и во два филмови, а учествувал и на повеќе изложби.
За својата работа, Благој Мицевски има добиено повеќе награди меѓу кои и наградата за најдобра костимографија на 56.издание на Македонскиот театарски фестивал „Војдан Чернодрински“ за костимографијата во претставата „Артуро Уи” во изведба на Битолскиот театар. Неговите костимографии беа дел од „Идиот“ од Достоевски, во режија на Андреј Цветановски во театарот во Нови Сад, претставата „Крал Едип“ во режија на Диего Де Бреа во Сараевскиот театар, „Големиот Диктатор“ во Драма Љубљана и многу други.
