Во Галеријата „Ранко Струмениковски“ во Битола, беше презентирана изложбата на слики на академеската сликарка Лара Ташковска. Во присуство на голем број поклоници на ликовната уметност на свечен начин беше отворена нејзината прва самостојна изложба во Битола како член на ДЛУБ, а за нејзинпто творештво говореа д-р Драган Ристевски, галерист и кустосот Владо Ѓорески, историчар на уметноста.
„Семејните традиции се мошне важен патоказ и показател дека претходниците зацртале вистински вредносен систем и воспитување. Особено важно и значајно е тоа кога станува збор за семејна традиција од областа на уметничкото творештво , во случајов со сликарството. Патем, тоа е ликовната традиција на засега три генерации сликари, почнувајќи од Ристо Ристовски (1912-1987), Васко Ташковски и Лара Ташковска. Таа е доследен следбеник на едно семејно сликарско стебло кое дало и дава значаен придонес во современото македонско сликарско творештво кое одамна ги надмина напиве простори, истакна галеристот д-р Драган Ристевски.
Кустосот Владо Ѓорески, историчар на уметноста, рече: „Поврзувајќи ја спиритуалноста, интуитивното чувство на бројните светови, невидливи за нашата рационална заробеност, Лара Ташковска во речиси секое дело открива, отвора сегменти, невидливи за нашиот се посиромашен линеарен егзистенцијализам“.
Лара Ташковска е современа визуелна уметница од Македонија, културна и историска раскрсница на Истокот и Западот, каде што античкото наследство – од наследството на Александар Велики до слоевитите традиции на византиското и отоманското влијание – се испреплетува со комплексноста на модерниот идентитет. Во рамките на оваа плодна раскрсница на историјата, митот и географијата, Ташковска негува препознатлив визуелен јазик вкоренет во симболика, метафизичко истражување и имагинативен израз. Во текот на изминатите две децении, Ташковска разви значаен тематски кохерентен опус низ повеќе традиционални медиуми, вклучувајќи акварел, масло и акрилно сликарство. Нејзината практика е значајна по својата ангажираност со техниката на азурно сликарство – метод поврзан со транспарентно слоевитост и луминисцентни транзиции кои евоцираат медитативен, речиси етеричен квалитет. Овој пристап служи не само како стилски избор, туку и како средство за комуницирање на неопипливото: духот, емоциите, сеќавањето и невидливите сили што го обликуваат видливиот свет.
Централно место во опусот на Ташковска има нејзиното долгогодишно истражување на филозофијата и поетиката на Петте елементи – Земја, Вода, Оган, Воздух и Етер. Црпејќи од источните метафизички традиции и западната езотерична мисла, таа им пристапува на елементите не само како природни феномени, туку како архетипски принципи, секој со свој гест, ритам и хроматска резонанца. Нејзините слики често одразуваат алхемиски процес, каде што формата се раствора во атмосферата, а просторот станува медиум на трансформација. Она што го разликува делото на Ташковска е нејзината способност истовремено да го евоцира личното и космичкото. Преку флуидни, органски композиции и чувствителна модулација на светлината и бојата, таа конструира сонувачки пејзажи и фигури што лебдат помеѓу реалното и фантастичното. Овие сфери служат како визуелни метафори за внатрешни состојби – медитација, будење, предавање и трансценденција – резонирајќи со гледачите и на естетско и на контемплативно ниво.
Во контекст на современата уметност, Лара Ташковска зазема единствена позиција. Нејзиното дело ги поврзува интуитивното и интелектуалното, античкото и експерименталното, нудејќи ретка синтеза на техничко мајсторство и духовна длабочина. Како Македонска уметница, таа не само што го продолжува уметничкото наследство на земја проткаена со митови и миграција, туку придонесува и кон поширок дискурс за улогата на убавината, мистеријата и значењето во визуелните уметности на 21 век. Нејзините слики се опишани како „прозорци кон суптилното“, поканувајќи го гледачот да застане, да дише и да се сретне со подлабока димензија на искуство – онаа каде што границата помеѓу внатрешниот и надворешниот свет станува порозна и каде што уметноста функционира и како огледало и како портал.
